Opłata za czynsz, w odróżnieniu od np. rachunku telefonicznego, jest co do zasady wnoszona z góry. Aby móc wszcząć postępowanie egzekucyjne, zgodnie z Kodeksem cywilnym zaległość w zapłacie musi być większa niż trzy miesiące. Najemcę trzeba najpierw wezwać do uregulowania zaległości na piśmie. Właściciel garażu musi też wyznaczyć termin na spłatę długu – dopiero po przekroczeniu wyznaczonego terminu można skierować sprawę na drogę sądową. 

 

Wezwanie do zapłaty dla jego skutków prawnych musi zostać złożone na piśmie i wysłane listem poleconym, najlepiej z potwierdzeniem odbioru. Kodeks postępowania cywilnego kładzie nacisk na  pozasądowe rozwiązywanie sporów (art. 187 kpc). W przypadku wejścia na drogę sądową, sąd będzie oczekiwał, by wynajmujący udowodnił próby polubownego dojścia do porozumienia z najemcą. 

 

Nie ma  narzuconego do stosowania wzoru wezwania do zapłaty. Wezwanie powinno mieć formę pisemną i zawierać następujące elementy:

 

 

Jeżeli najemca po otrzymaniu wezwania do zapłaty nie uiścił zaległego czynszu w terminie określonym w wezwaniu, wynajmujący może skierować do sądu rejonowego (właściwego dla strony pozwanej lub dla miejsca położenia garażu) pozew o zapłatę zaległego czynszu. Jeśli zaległość z tytułu zaległego czynszu nie przekracza kwoty 20 tys. zł, sprawa będzie rozpatrywana przez sąd w postępowaniu uproszczonym. Jeśli sąd przychyli się do żądania wynajmującego, strona pozwana będzie miała dwa tygodnie na wniesienie sprzeciwu. Po tym czasie orzeczenie stanie się prawomocne, a wynajmujący będzie mógł wystąpić do sądu z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności. Po uzyskaniu klauzuli wynajmujący może udać się do komornika sądowego z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego z majątku dłużnika. 

 

W toku postępowania sądowego wynajmujący może dochodzić od strony pozwanej odsetek za czas opóźnienia, nawet jeśli nie poniósł żadnej szkody, a opóźnienie nie było zawinione przez dłużnika. 

 

Warto pamiętać, że regulacje zawarte w Kodeksie cywilnym wprowadzają możliwość ustanowienia przez wynajmującego zastawu na rzeczach ruchomych wniesionych do wynajmowanego garażu  zarówno przez najemcę, jak i osoby mu najbliższe lub zamieszkujące wspólnie z nim. Warunkiem koniecznym jest jednak zaleganie przez najemcę z zapłatą czynszu lub świadczeń dodatkowych przez okres krótszy niż rok. 

 

Regulacja ta znajduje swoje miejsce w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z treścią art. 670 k.c., dla zabezpieczenia czynszu oraz świadczeń dodatkowych, z którymi najemca zalega nie dłużej niż rok, przysługuje wynajmującemu ustawowe prawo zastawu na rzeczach ruchomych najemcy wniesionych do przedmiotu najmu, chyba że rzeczy te nie podlegają zajęciu.