Normalne zużycie garażu to termin, który do tej pory w polskim prawie nie ma oficjalnej definicji. Powszechnie przyjmuje się, że pod tym pojęciem kryje się takie zużycie garażu, które pojawi się w czasie codziennego, normalnego użytkowania. Brak definicji normalnego zużycia garażu rodzi konflikty przy rozliczeniu kaucji, w ekstremalnych przypadkach prowadzi do spraw sądowych. Niektórzy wynajmujący usiłują obciążać najemcę za każdą rysę na podłodze czy ścianie, jak i zdarzają się najemcy, którzy po roku najmu oddają zniszczony lokal, twierdząc, że to normalne zużycie.
Po zakończonym okresie wynajmu garażu, jego właściciel może oczekiwać od najemcy, że ten odda mu lokal w stanie niepogorszonym. Zgodnie z art. 675 Kodeksu cywilnego, po zakończeniu najmu najemca ma obowiązek zwrócić rzecz w stanie nie pogorszonym, ale nie odpowiada za zużycie będące następstwem prawidłowego używania. Domniemywa się, że rzecz została wydana najemcy w stanie dobrym i przydatnym do umówionego użytku. Co do zasady najemca nie odpowiada za zniszczenia w zakresie normalnego użytkowania wyposażenia i rzeczy zgodnie z ich przeznaczeniem Jeśli wyposażenie czy rzecz zostały zniszczone, najemca garażu ma obowiązek je naprawić. Inaczej właściciel może formułować roszczenia. Praktyką wynajmujących jest wykonywanie dokładnych zdjęć wyposażenia lokali w chwili wydawania ich najemcom. W takim przypadku możliwe jest porównanie zdjęć przedmiotów zniszczonych z fotografiami z chwili wydania. Dla celów dowodowych należy zadbać, aby zdjęcia były opatrzone datą.
Aby uniknąć nieporozumień w sprawie tego, czy dany element był zniszczony już wcześniej, czy dokonał tego najemca, wynajmujący, przekazując garaż, powinien niezależnie od dokumentacji fotograficznej stworzyć dokument będący potwierdzeniem wydania rzeczy do użytkowania. Dokumentem takim jest protokół zdawczo-odbiorczy podpisywany przez strony, zawierający wykaz wyposażenia garażu. Dobrą praktyką jest zapewnienie w protokole pustego miejsca na uwagi dodatkowe. Domniemywa się, że jeśli miejsce na uwagi jest przekreślone i niewypełnione treścią, to brak jest uwag. Tak skonstruowany protokół zdawczo-odbiorczy podpisywany jako dokument odrębny niż sama umowa najmu rozwiązuje po stronie wynajmującego problem uwag najemcy, który na początku najmu przyjął garaż z jego wyposażeniem bez uwag dotyczących stanu technicznego.
Drobne nakłady w garażu obciążające najemcę
Art. 681 Kodeksu cywilnego definiuje przykładowy, niewyczerpujący katalog drobnych nakładów: drobne naprawy podłóg, drzwi i okien, malowanie ścian, podłóg oraz wewnętrznej strony drzwi wejściowych, jak również drobne naprawy instalacji i urządzeń technicznych, zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu wody.
Tak zwane drobne nakłady obciążają najemcę, jeśli strony umowny najmu nie uzgodniły inaczej. Praktyka wynajmujących podpowiada, że w odniesieniu do garażu takimi drobnymi nakładami są w szczególności:
- malowanie wewnętrznych ścian i sufitu garażu,
- malowanie wewnętrznej strony drzwi garażu,
- oliwienie zawiasów drzwi garażu,
- czyszczenie garażu od wewnątrz i od zewnątrz,
- wymienianie lamp lub żarówek w garażu,
- wymieniania wyrobionego włącznika światła w garażu oraz wyrobionych gniazdek kontaktowych,
- wymienianie klucza w garażu w sytuacji jego utraty,
- wymienianie zużytych lub zniszczonych elementów wyposażenia garażu, np. miotły, łopaty do odśnieżania, kosza na odpadki.
Najemca powinien też co do zasady dbać o utrzymanie części wspólnych kompleksu garaży, np. malowanie bramy wjazdowej na teren garażowiska, utrzymanie w stanie czystości i odśnieżanie podjazdu do garażu.
Nawet jeśli najemca nie wykonuje czynności z powyższej listy, nie może żądać ich wykonania przez właściciela i nie może wykonać ich samodzielnie na koszt wynajmującego, chyba że strony umowy najmu postanowiły inaczej.